Aspect Ratios Nedir? Sinema ve TV En Boy Oranları Nelerdir?

Film ve televizyon tarihi boyunca birçok farklı en boy oranı olmuştur, ancak günümüzde en yaygın 4 tanesi kullanılır.

1. 4:3 veya 1.33:1 . En eski filmler 4:3 oranında sunuldu ve geniş ekran HDTV’nin ortaya çıkışına kadar 4:3 standart tanımlı televizyon ekranları için normal orandı. Bugün, 4:3 en boy oranı, geniş ekranlardan önce sıklıkla kullanılıyordu.
2. 16: 9 . Yüksek çözünürlüklü geniş ekran televizyonlar ve çoğu bilgisayar monitörü için standart boyut olan 16:9, günümüzde kullanılan en yaygın görüntü oranıdır. Film en boy oranları daha sinematik bir görünüm elde etmek için tipik olarak daha geniş olduğundan, genellikle TV ve İnternet için video çekimi ile ilişkilendirilir. Sinema salonlarının dışında, çoğu izleyici içeriği 16:9 ekranlarda izler, bu nedenle sinemada gösterilecek bir içerik çekmiyorsanız, 16:9 oranında çekim yapmak akıllıca bir karardır.
3. 1.85:1 . Modern sinemadaki iki standart en boy oranından biri olan 1.85:1, normal geniş ekran formatı olarak kabul edilir ve aslında boyut olarak 16:9’a oldukça benzer. 16:9’dan biraz daha geniştir, yani 1.85:1’de çektiğiniz ve geniş ekran televizyonlarda ve bilgisayar monitörlerinde görüntülediğiniz içerik ekranın üstünde ve altında ince siyah çubuklarla görünecektir. Bu oran en çok uzun metrajlı filmler için geçerli olsa da, sinematik bir görünüm için çabalayan birçok TV programı da 1.85:1’de projelerini çekiliyor.
4. 2.39:1 . Anamorfik geniş ekran formatı olarak bilinen 2.39:1, modern sinemada yaygın olan en geniş en boy oranıdır. Birinci sınıf uzun metrajlı filmlerle geleneksel olarak ilişkilendirilen bir estetik yaratır ve geniş görüş alanı, onu yatay alanları çekmek için tercih edilen oran haline getirir.
5. 2,76:1 (70 mm) . Bugün, Christopher Nolan, Quentin Tarantino ve Paul Thomas Anderson gibi auteur yönetmenler, 2.76:1 gibi muazzam bir en-boy oranına sahip olan (ve genellikle devasa IMAX ekranlarına yansıtılan) 70mm film formatının yeniden ortaya çıkmasını sağladılar. 70mm, kısmen En İyi Film ödüllü Ben-Hur filminde kullanılması nedeniyle 1950’lerin sonlarında öne çıktı. Ancak format yavaş yavaş kullanımdan kalktı . Şimdi, tıpkı 1950’lerde olduğu gibi, Hollywood, izleyicilere evde TV’de tekrarlanamayacak benzersiz bir deneyim sunarak izleyicileri sinemaya geri çekmek için 70 mm kullanıyor.
6. 1.37:1 (Akademi oranı) . Sessiz film dönemi boyunca kullanılan 4:3 oranından sadece biraz daha geniş olan Akademi Oranı, 1932’de konuşan resimlerin norm haline geldiği standart film oranı haline geldi. Andrea Arnold ve Paul Schrader gibi çağdaş film yapımcıları hala ara sıra bu oranı kullanıyor.
7. 2,59:1 ila 2,65:1 (Sinerama) . 1950’lerin başında televizyonun patlayan popülaritesiyle rekabet edebilmek için film dağıtımcıları, halkın tiyatroya gitmesi için ek bir teşvik yaratmaları gerektiğine karar verdiler. Bu, bir filmi aynı anda kavisli bir ekrana yansıtan üç standart 35 mm film kamerasını içeren süper geniş ekran formatı Cinerama’nın yaratılmasıyla sonuçlandı.
8. 2,35:1 – 2,66:1 (Sinemaskop) . 1953’te piyasaya sürülen Cinemascope, 20th Century Fox’taki araştırma başkanı tarafından geliştirilen süper geniş ekran formatıydı. İlk kez anamorfik lensler kullandığından, Cinemascope yalnızca bir projektöre ihtiyaç duyuyordu, bu da onu Cinerama’dan çok daha az karmaşık hale getirdi. Fox’un Cinemascope’unun ortaya çıkmasından kısa bir süre sonra, Paramount, VistaVision adlı kendi geniş ekran formatını tanıttı, ancak Cinemascope gibi daha ucuz anamorfik sistemlerle rekabet edemedi ve kısa sürede modası geçti.